کاربرد فسیل ها در زمین شناسی

کاربرد فسیل ها در زمین شناسی

بیشتر فسیل ها از کربونات ها و یا فسفات های ترکیب شده با مواد آلی تشکیل شده اند.

آن ها تحت تاثیر گرما، فشار، ترکیبات سیال اطرافشان و همه دیگر عوامل که خصوصیت سنگ های رسوبی را بعد از اینکه رسوب می کنند تغییر می دهند، قرار دارند. بنابراینفسیل ها، شاخص های حساس تغییر حرارت و ابزار های قدرتمندی برای پیش بینی ذخیره زایشی هیدرو کربون ها هستند.همه این عنوان ها اطلاعاتی اساسی در تجزیه و تحلیل حوزه های رسوبی و اکتشاف زغال سنگ، نفت و گاز که باقیمانده های زندگی قدیم هستند، شرکت دارند. شباهت های یک منطقه با دیگر مناطق، مثل آب و هوای یکسان و راه های دریایی و زمینی، مرتبط با ابزارهای نیرومندی در تفسیر نقشه های دیرینه زیست جغرافیایی هستند. به همراه خصوصیت های دیرینه ی بوم شناسی.این اطلاعات اساس توصیف آب و هوای قدیمی و شرایط نهشتی است که ممکن است سنگ ها و یا مخازن منبع تولید هیدروکربن را ایجاد کرده باشد.

نواع فسیل و کاربرد آن

به دلیل تکامل تدریجی آلی و رویدادهای انقراض، توالی تجربی فسیل ها می تواند قابل تشخیص باشد. این توالی، آن ها را شاخص بی مانند زمان کرده است. این مرحله زیست چینه شناسی نام دارد.چون جانوران و گیاهان در وضع ثابتی نسبت به محیط شان زندگی می کنند فسیل هایی که در محل اولیه خود یافت می شوند، اطلاعات با ارزشی در مورد محیط پیرامونشان ارائه می دهند، که شامل ویژگی های شیمیایی شان است.اما زمانی که آن ها از محیط زیست شان منتقل می شوند اطلاعاتی در مورد آن جابجایی و عوامل مربوط به آن ارائه می دهند.

نواع فسیل و کاربرد آن

رده‌بندی فسیل ها

موجودات زنده را براساس برخی ویژگی‌های ظاهری طبقه‌بندی می‌نمایند. در طبقه ‌بندی‌ های استاندارد بر اساس میزان شباهت های موجودات آن ها را در گروه هایی به نام تاكسون قرار می‌دهند و هفت تاكسون مهم و اصلی به شرح زیر معرفی می‌نمایند.

هر چه میزان شباهت موجودات بیشتر باشد در تاكسون های مراتب بالاتری قرار می گیرند. هفت تاكسون مهم و اصلی عبارتند از :

سلسله Kingdom    شاخه Phylum     رده Class      راسته Order      تیره Family         جنس Genus     گونه Specis

فسیل ها ی بزرگ و کوچک تخم های زیست چینه شناختی بهترین تکنیکی است که برای سن یابی سنگ های قدیمی ایجاد شده است

استفاده از فسیل ها

مهمترین کاربرد فسیل ها در تعیین سن طبقات زمین می‌باشد.

از فسیل ها می توان استفاده های زیادی کرد که در زیر به صورت خلاصه تعدادی را بیان می کنیم:

١- بعضی فسیل ها مانند زغال سنگ و نفت را می سوزانیم تا از انرژی آن ها استفاده کنیم به این مواد سوخت های فسیلی می گویند. گاهی نیز  این مواد  در ساخت مواد دیگر به کار می روند.

 ٢- از بعضی فسیل ها در تعیین محل مواد معدنی استفاده می شود.

 ٣- بعضی فسیل ها برای تشخیص آب و هوای گذشته کاربرد دارند.

 ٤- به کمک فسیل ها اطلاعات زیادی در مورد خشکی ها، بیابان ها، جنگل ها و دری اها و اینکه آب آن ها شیرین یا شور بوده یا عمق آن ها کم یا زیاد بوده می توان بدست آورد.

 ٥- با بررسی فسیل ها می توان فهمید که کدام یک از جانداران قدیمی تر هستند و کدام یک دیرتر به وجود آمده اند. همچنین جدولی بدست می آید که با کمک آن می شود سن لایه های رسوبی مختلف را حدس زد و یا محاسبه کرد.

فسیل هایی که در لایه های قدیمی یا زیرین یافت می شوند، ساختمان ساده تری دارند و تعداد و تنوع کم تری هم دارند در حالی که فسیل های جدید در لایه های بالاتر قرار گرفته و ساختمان کامل تری دارند و تعداد و انواع بیشتری نیز از آن ها دیده می شود.

فسیل شناسی و انواع فسیل ها

جمع آوری اطلاعات

 فسیل های شاخص:

فسیل های شاخص دارای گسترش جغرافیایی وسیع بوده، ولی در زمان کوتاه زمین شناسی می‌زیسته‌اند. مانند فسیل آمونیت که منحصرا در کرتاسه میانی وجود داشته است.

 فسیل های غیر شاخص:

فسیل های غیرشاخص تقریبا در تمام دوره‌ ها و یا دوران های زمین شناسی وجود داشته‌اند و شاخص زمان معین و کوتاه زمین شناسی نیستند. مانند برخی دوکفه‌ای‌ها، شکم پایان، مرجان ها و غیره.

 فسیل های رخساره:

فسیل هایی هستند که ارزش پالئو ژئو گرافی آن ها بیش از اهمیت بیوستراتی گرافی آن هاست. این فسیل ها می‌توانند معرف وضعیت جغرافیایی زمان زیست خود از نظر آب و هوا و سایر شرایط محیط زیستی باشند.

مثلا فسیل کلنیه‌ای مرجانی حاکی از محیط ساحلی دریا و آب و هوای استوایی تا نیمه استوایی است.

فسيل ها بقاياي جانوران و گياهان باستاني و ردپاها يا اثرات به جا مانده از موجودات زنده از دوره هاي زمين شناسي گذشته يا اثرات به جا مانده از هر فعاليتشان هستند. فسيل ها روي همه قاره هاي زمين پيدا شده اند.

تعاریف

 لغت فسيل از لغت لاتين fossilis مي آيد كه به معني حفر كردن و کاوش کردن است. بيشتر لايه هاي فسيلي از سنگ هاي رسوبي به دست آمده اند. سنگ رسوبي سنگي است كه از رسوباتی نظیر ماسه، گل و تكه هاي كوچك سنگ تشکیل شده است . پس از گذشت دوره هاي زماني طولاني، اين ذرات كوچك فشرده شده اند (متراكم شده اند). اگر فسیلی در میان آنها باشد، این فسیل زير لايه هاي بيشتر و بيشتري از رسوب دفن شده است و در داخل سنگ هاي رسوبي فشرده شده است. لايه های زیرين قديمي تر از لايه هاي بالايي هستند.

 به عبارت دیگر در شرایطی، گیاهان و حیوانات مرده در زیر خاک دفن می شوند اما فاسد نمی شوند.آب به داخل خاک نفوذ می کند و مواد معدنی از قبیل آهن،سیلیکات و کلسیم را با خود می برند. این مواد دور واطراف گیاهان یا حیوانات مرده جمع می شوند و آنها را به همان صورت حفظ می کنند. با گذشت زمان، مواد شیمیایی فوق سخت می شوند و یک نسخه تقریبا کاملی از حیوان اصلی بوجود می آید. این نسخه را فسیل می گویند.

نتیجه گیری

 بنابراین فسیل ها انواع باقیمانده جانورى و گیاهى نظیر جسم حیوانات و استخوان هاى مربوط به آنها ، تنه گیاهان قدیمى و ساختمان شان ، کرمهاى نرم، ستاره هاى دریایى و غیره ( از نقطه نظر تشریحى ) و آثار و مواد به جامانده از آنها نظیر فضولات ، مدفوعات ، تخم ها ( آثار طبیعى ) و اثر لانه ها ، آشیانه ها ، رد پاها ( آثار مصنوعى ) را شامل مى شود و تمامى اینها بطور مستقیم توسط موجودات که در گذشته مى زیسته اند ، بوجود آمده اند .

 اصطلاح فسیل دلالت بر زمانی طولانی می كند كه در طی آن موجود ات فسیل شده زندگی می كردند و بقایای مرده آنها در رسوبات ادوار ما قبل تاریخ به حالت سنگواره باقی می ماندند . البته این بدان معنی نیست كه فسیل ها از موجودات كاملا ناپدید شده اند بلكه اشكال گوناگونی از آنها نیز جمع آوری و شناسایی شده اند كه امروزه نیز زندگی می كنند.