نارسانای عایق

نارسانای عایق

موادی كه بار الكتریكی را خوب منتقل نمی كنند، نارسانای الكتریكی نامیده می‌شوند. بسیاری از مواد عایق و نارسانای گرما، نارسانای الكتریكی نیز می‌باشند.

نارساناهای متداول عبارتند از:

 كائوچو، چوب و پلاستیك. از عایق‌هایی مانند كائوچو و پلاستیك برای پوشش سیم‌ها استفاده می‌شود تا آنها مانع عبور جریان به محل‌های غیر مناسب شوند.

برای مشاهده فیلم کلیک کنید.

رسانا و نارسانا

تفاوت بین مواد رسانا و نارسانا در ساختمان اتمی و ملكولی آن ها نهفته است. الكترون ها به دور هسته در چرخشند، آن دسته از الكترون ها كه از هسته دور هستند تحت اثر نیروی جاذبه ضعیفی قرار می گیرند، همچنین الكترون هایی كه در لایه‌های پایین تر هستند آن ها را دفع می‌كنند، بنابراین الكترون های لایه آخر (كه به آن ها الكترون والانس نیز می‌گویند) به راحتی می توانند از قید هسته فرار كنند. در موادی كه رسانای خوبی برای الكتریسیته هستند، بعضی از الكترون های والانس از اتم هایشان جدا شده و بدون آنكه به اتم خاصی وابسته باشند، آزادانه درون ماده حركت می‌كنند. بر این اساس به آن ها الكترون آزاد می گویند.رسانا و نارسانا تعداد الكترون های آزاد به نوع ماده بستگی دارد و معمولاً برای هراتم بین یك تا سه الكترون می‌باشد. وقتی یك طرف میله رسانا در تماس با بار منفی و طرف دیگر آن در تماس با بار مثبت باشد، الكترون های آزاد مقید به حركت در یك راستا شده و از بار منفی دور و به سمت بار مثبت حركت می‌كنند. میزان آمادگی الكترون ها برای حركت، شاخص یك رسانای خوب می‌باشد. در مواد نارسانا شرایط متفاوت است. این مواد الكترون های آزاد بسیار بسیار كمی دارند. در حقیقت هر الكترون در قید اتم خودش می‌باشد. بدون الكترون آ‎زاد جریان بسیار كمی در ماده می‌تواند بوجود آید، بنابراین بـه آن ها نـارسـانای الكـتریكی می‌گویند.